Pinot grigio

Pinot Gris, pinot grigio, sivi pinot, szary pinot, rulandské šedé, grauburgunder, szürkebarát. To wszystko synonimy najbardziej znane szczepu o bladoróżowych skórkach, pochodzącego z Burgundii i wywodzącego od pinot noir. Robi się zeń wina białe. Najbardziej znany pochodzi bądź to z Alzacji we Francji, bądz z północnych Włoch: z Wenecji Euganejskiej (Veneto) i Wenecji Julijskiej (Friuli-Venezia Giulia). Pinot gris czy pinot grigio to ten sam szczep, ale trzeba brać pod uwagę zasadniczą różnicę, pomiędzy pinotem szarym robionym we włoskim stylu, a tym, który produkowany jest na modłę francuską.

Moda na pinot grigio wynika z tego, że to włoskie wino zrobione jako rześkie, niezbyt skomplikowane, nieco kwiatowe, z jabłkowo-cytrynowymi niuansami zdobyło cały świat, a szczególnie USA i Wielka Brytanię. Takie codzienne wino po prostu dobrze się pije, smakuje do przekąsek i solo, a więc spełnia funkcję alkoholu na każdą okazję. Kiedy winiarz pragnie zrobić wino w stylu grigio, a nie gris, zwykle decyduje się na zbiór owoców stosunkowo wcześnie, a dojrzewanie przebiega w stalowych tankach, żeby za wszelką cenę zachować świeżość i orzeźwiający charakter wina. Tego typu wina nie mają długiego potencjału starzenia i powinny być wypite w ciągu około 2 lat od momentu zbioru.
Ale pinot gris to coś więcej niż łatwe wino na co dzień. Zarówno te, pochodzące z Alzacji, jak i inne robione w alzackim stylu, to wina zdecydowanie bogatsze pod każdym względem: bardziej złożone w aromacie, bardziej złożone w smaku, dłużej zdolne zachować dobrą jakość, bardziej przeznaczone do jedzenia niż do picia jako aperitif, jak to jest w przypadku klasycznego lekkiego pinot grigio.
Pinot gris to aromaty jabłkowe, owszem, ale to raczej dojrzałe, słodkie jabłka, może nawet pieczone, a do tego gruszki i nuty dymu, mokrej wełny, przypraw oraz słodkich owoców. To typ, który może dojrzewać w beczce, może nie nowej, żeby dębina nie przykryła charakteru. Ze względu na sporą zawartość cukru w gronach pinot gris, najlepsze wina pochodza więc z terenów, gdzie chłodniejszy klimat nie pozwala gronom przejrzeć i nie zabiera dobrej kwasowości koniecznej dla wysokiej klasy win.
Warto zainteresować się szczepem, który ma tak skrajne oblicza, jak właśnie pinot gris-grigio.