Soave, czyli zasady
Soave to apelacja dla win białych pochodzących z Wenecji Euganejskiej (Veneto) z okolic Werony. Można je robić w trzynastu gminach położonych bezpośrednio na wschód od Werony:
Caldiero, Cazzano di Tramigna, Colognola ai Colli, Illasi, Lavagno, Mezzane di Sotto, Montecchia di Crosara, Monteforte d’Alpone, Roncà, San Bonifacio, San Giovanni Ilarione, San Martino Buon Albergo oraz Soave.
W tych miejscach powstawać mogą wina Soave DOC, Soave Classico DOC oraz Soave Classico Riserva DOC. Ale to byłoby zbyt prosto, ponieważ powstają tu także wina określane jako Soave Superiore DOCG, Soave Superiore Classico DOCG i na koniec jeszcze Soave Superiore Riserva DOCG. Ta masa informacji z etykiety tego popularnego białego wina może nam mocno namieszać w głowach. Już to pojawia się apelacja DOC już DOCG, już to Classico już 
Superiore – spróbujmy to rozjaśnić.
W wyliczonych gminach regionu Veneto powstają białe wina mające wspólna nazwę Soave. Wszystkie, bez względu na kolejne dookreślenia robione są z minimum 70% odmiany garganega i maksimum 30 % trebbiano di Soave. Można dodać jeszcze maksymalnie 5% innej odmiany dozwolonej w regionie.
Zaraz potem pojawiają się schody. Zasadniczy podział to po prostu podział na dwie apelacje: Soave DOC oraz bardziej prestiżowa i restrykcyjna zarazem Soave Superiore DOCG. Pozostałe określenia, czyli classico i riserva są dodatkowymi informacjami dotyczącymi jakości i starzenia win. Te dwa określenia pojawiają się zarówno w jednej, jak i w drugiej apelacji i mają konkretne znaczenie.
Po pierwsze maksymalna wydajność winogron dla Soave DOC to 15t/ha , a dla typu Soave Classico oraz Soave Classico Riserva – 14t/ha. Minimalna zawartość alkoholu natomiast to 9,5% dla Soave oraz 10% dla Soave Classico.
Po drugie winifikacja dla win Soave Classico oraz Soave Superiore musi odbywać się na obszarze gmin wymienionych wyżej należących do prowincji Werona. Tymczasem Soave DOC może przechodzić te procesy produkcyjne poza tymi gminami, np. w pobliskiej prowincji Vicenza.
Po trzecie dla win Soave Superiore maksymalna wydajność z hektara wynosi 10t/ha, a minimalna zawartość alkoholu to 11%.
Po czwarte wina Soave Superiore i Soave Classico Superiore nie mogą trafić na rynek wcześniej niż 1 kwietnia roku następnego po roku zbiorów, co oznacza, że leżakują minimum 3 miesiące w butelkach zanim trafią na sklepowe półki.
Po piąte Soave Superiore Riserva obliguje producenta, by wino wypuścić na rynek dopiero ponad rok po zbiorach, czyli nie wcześniej niż 1 listopada roku następnego po roku zbiorów.
Z tych bardzo suchych informacji i danych liczbowych wyciągnąć można wnioski, które dadzą nam obraz win z apelacji Soave i Soave Superiore, a także zasadniczych różnic między nimi. Soave powinno być nieco lżejsze, mieć subtelniejszy kolor, może być świeższe, podczas gdy leżakujące minimum 3 miesiące Soave Superiore zyska na intensywności koloru i smaku. Ma też większą zawartość alkoholu, jest pełniejsze i bardziej złożone.
Świetnym ćwiczeniem i doświadczeniem byłaby degustacja różnych typów Soave albo choć próba tych win typu Soave i Soave Superiore, czy Classico od tego samego producenta. Mogą zaskoczyć nas ogromne różnice albo frajdą będzie wyłapanie różnych subtelności.
