Muscat de Rivesaltes

Rivesaltes to apelacja leżąca w południowej części Roussillon, w której powstają wina słodkie. Vin doux naturel to grupa win, których nazwa jest nieco myląca, bo spodziewamy się, że słodycz w tych winach powstaje bez żadnej ingerencji winiarza. Tymczasem wina te powstają dzięki procesowi mutage, który polega na wstrzymaniu fermentacji przez dolanie do moszczu destylatu winnego. Dzięki temu w winie zostaje sporo naturalnej słodyczy – cukier resztkowy musi być na poziomie min. 100g/l. Poza tym wina te przez dodanie mocnego alkoholu zyskują moc od 15 do 17%. Nazwa vin doux naturel oznacza więc tyle, że w winach tych jest naturalny cukier resztkowy, a winiarz pod żadnym pozorem nie może dodać cukru podczas produkcji tych win.

W Rivesaltes AOC mogą powstawać zarówno wina czerwone, jak i białe. Te pierwsze robi się z głównie z odmiany grenache, a białe mogą być z muscata, ale nie muszą. Mogą być robione z innych odmian grenache, czyli z grenache blanc i gris.

Jednak wśród białych muscat wyróżniał się na tyle mocno, że w 1956 roku zyskał w końcu własną apelację, czyli Muscat de Rivesaltes AOC. Robi się go z dwóch odmian muscata, czyli muscat blanc à petits grains oraz muscat d’Alexandrie (muskat aleksandryjski). Zasady prawne w apelacji wymagają minimum 50% muscat blanc, jako szczepu dającego wina bogatsze, bardziej złożone i aromatyczne. W zależności od od tego, jaki charakter wina pragną uzyskać autorzy tutejszych win, używają większej niż połowa ilości owoców muscat blanc, który daje winom uwodzicielski aromat owoców egzotycznych albo maksymalnie wykorzystują muscat aleksandryjski, który daje aromat kwiatów i dojrzałych pestkowców.
Tak czy owak połączone odmiany dają wina o ciekawych niuansach mango, brzoskwini, skórki pomarańczowej, a z czasem, ponieważ wina te dobrze się starzeją, zapachy bardziej przypominają konfitury z moreli czy miód akacjowy.

Nie ma wątpliwości, że muscat z Rivesalt to jedno z najlepszych win słodkich na świecie, dlatego wielbicielom win deserowych polecamy koniecznie spróbować tych pochodzących z francuskiego południa. Warto skosztować najpierw tych młodych, świeższych, a następnie starszych, dłużej leżakowanych, których bogactwo może zaskoczyć nawet tych, którzy spośród win deserowych akceptują tylko tokaje.