Rioja to absolutny numer jeden na winiarskiej mapie Hiszpanii. Jest to region leżący w północnej części kraju nad rzeką Ebro (zdecydowanie większa część regionu leży na prawym brzegu górnej Ebro). Choć opinie o winach z tego regionu bywają niepochlebne, ponieważ zwolennicy winnych niespodzianek uznają, że wina z Rioja są zbyt przewidywalne. Status D.O. Rioja otrzymała jako pierwszy region hiszpański 1925 roku, a w 1991 roku otrzymała jeszcze nowe, bardziej znakomite i bardziej restrykcyjne zarazem oznaczenie D.O.Ca.
Rioja dzieli się na trzy podregiony:
Rioja Alta – zachodnia część La Rioja, wilgotny i górzysty teren, przez co wina z tej części regionu są dość kwasowe i mają mnie ciała, ale za to największy potencjał starzenia; podstawą w tej części Rioja jest oczywiście tempranillo.
Rioja Alavesa – to nieco niżej położona część znajdująca się na zachód od Logroño, po drugiej stronie rzeki Ebro (lewy górny brzeg), ale winnice mają lepsze południowe położenie, więc wina tutejsze są bardziej miękkie, owocowe i szybciej dojrzewające.
Winnice w Rioja
Rioja Baja – to największa część regionu, położona najniżej, mająca najcieplejszy klimat i to tu uprawia się najwięcej garnacha, które później dojrzewa; z tej części pochodzi większość win prostych, wysokoalkoholowych, do codziennego spożycia.
W regionie Rioja robi się przede wszystkim wina czerwone (razem z różowymi to ponad 90%) głównie ze szczepu tempranillo, który uznawany jest za autochtoniczny. Tutejsze tempranillo uważa się za „książkowe” – do takiej wymowy szczepu inne regiony mogą jedynie dążyć.
W Rioja uprawiać można:
czerwone szczepy: tempranillo (75% upraw), garnacha, graciano (mało wydajny, aromatyczny – lukrecja, pieprz), mazuelo (carignan), maturana tinta (niemal wymarła odmiana z Rioja, dająca wina o aromacie ziół i papryki);
białe szczepy: viura (macabeo), malvasía, garnacha blanca (odmiana kwasowa o posmaku zielonych jabłek), tempranillo blanco (daje wina o posmaku pomarańczy i białych śliwek, moreli i nektarynek), maturana blanca (kwasowość i aromaty pigwy), chardonnay, sauvignon blanc, verdejo.
Klasyfikacja win z Rioja pod względem długości starzenia:
joven – wina młode, nieleżakujące lub krótko leżakujące w beczce dębowej, butelkowane w pierwszym lub drugim roku po zbiorach (licząc od 1 października)
crianza – wina leżakujące co najmniej 2 lata (licząc od 1 października roku zbiorów), starzone w dębowych beczkach przez minimum 1 rok dla win czerwonych lub pół roku dla win białych, a resztę czasu w butelkach
reserva – wina leżakujące co najmniej 3 lata (licząc od 1 października roku zbiorów), starzone w beczkach dębowych minimum rok i 2 lata w butelkach (dla win czerwonych); dla win białych 2 lata ogółem (6 miesięcy i 18 miesięcy)
gran reserva – wina leżakujące co najmniej 5 lat (licząc od 1 października roku zbiorów), starzone w dębowych beczkach przez minimum 2 lata, a następne 3 lata w butelkach (dla win czerwonych) lub łącznie 4 lata dla win białych (pół roku w beczkach, reszta w butelkach).
O jakość win Rioja dba urząd Consejo Regulador – wino poddawane jest analizie chemicznej, organoleptycznej oraz degustacji w ciemno. W ten sposób jakość win z Rioja pozostaje niezmiennie wysoka co roku, co sprawia, że są one jednymi z najchętniej kupowanych na świecie.
