Co warto wiedzieć o czerwonym winie – informacje ogólne:
- wina czerwone powstają z czerwonych winogron, zwanych nawet częściej czarnymi;
- kolor w czerwonym winie pochodzi z barwnika zawartego w skórkach winogron; kolor uwalnia się podczas procesu maceracji, czyli utrzymywania skórek w kontakcie z moszczem poczynając od zgniatania gron, w trakcie fermentacji i po niej, kiedy moszcz jest przetrzymywany razem ze skórkami;
- wino czerwone może mieć kolor purpurowy, rubinowy, ceglasty, wiśniowy, czarnoczerwony, a dodatkowo może mieć refleksy ceglaste, fioletowe, granatowe; kolory te zależne są od rodzaju użytych gron i sposobu winifikacji, a przede wszystkim od leżakowania (im starsze
wino tym bardziej wyraźne ceglaste refleksy); - mówi się, że czerwone wina są zwykle „cięższe” niż białe i to utarte przekonanie ma sens wówczas, kiedy mamy na myśli intensywność aromatu i smaku;
- czerwone wina zwykle lepiej pasują do cięższych, lepiej przyprawionych potraw, kiedy są długo leżakowane wymagają napowietrzenia, czyli otwarcia od pół godziny nawet do kilku godzin przed spożyciem;
- czerwone wina zawierają 10 razy więcej antyoksydantów niszczących wolne rodniki (odpowiedzialne za starzenie komórek); niewielka ilość czerwonego wina spożywana codziennie bardzo dobrze działa na układ krwionośny, na serce; czerwone wina zawierają dużo minerałów, łatwo przyswajalnego żelaza i błonnika.
Mity:
1. Najważniejszy, czyli IM STARSZE, TYM LEPSZE – to najczęściej powtarzany mit na temat wina w ogóle. Na sklepowych półkach niewiele jest win nadających się do długiego przechowywania. Większość win trzeba wypić w ciągu kilku lat od zabutelkowania (na początku winiarskiej przygody o potencjał starzenia warto pytać doradcę w specjalistycznym sklepie z winem).
2. Wino czerwone podaje się w temperaturze pokojowej – nieprawda, chyba, że ktoś w ma w mieszkaniu temperaturę około 16-18%. Temperatura jest ważnym czynnikiem odbierania wina, więc należy zwracać uwagę na sugestie producenta lub pytać sprzedawcy, w jakiej temperaturze podać wino.
Co warto wiedzieć o winie białym – informacje ogólne:
- białe wina powstają głównie z białych winogron, choć są grona o ciemniejszych skórkach, a nawet całkiem ciemnych, z których robi się białe wina (gewurztraminer, odmiany muskata, poza tym szampana robi się z chardonnay oraz dwóch ciemnych odmian, czyli pinot noir i pinot meunier);
- w przypadku wina białego proces maceracji nie zachodzi, a wytwarzanie wina następuje przez fermentację czystego moszczu bez skórek po uprzednim wytłoczeniu gron;
- kolor wina białego może być od niemal przezroczystego z sugestią słomkowego (np. vinho verde), zielonkawe, słomkowe, żółte, złote, bursztynowe, herbaciane; wszystko to zależy od szczepu, winifikacji i stopnia starzenia (ciemne białe wina to w większości przypadków wina słodkie i wzmocnione);
- białe wino jest bardziej rześkie, orzeźwiające, delikatniejsze, ale bardziej kwasowe niż czerwone (dobra kwasowość jest niezbędnym czynnikiem dobrego białego wina);
- większość białych wina pasuje doskonale do drobiu, ryb i owoców morza (im tłustsze danie – tym bardziej aromatyczne i wytrawne powinno być wino to zasada bezpieczna i zwykle niezawodna, ale eksperymentować zawsze warto);
- wina białe rzadziej trafiają do beczek i najczęściej wymagają spożycia w ciągu paru lat po zabutelkowaniu.
Mity:
1. Najważniejszy, czyli IM STARSZE, TYM LEPSZE – w przypadku białych win jest absolutnym fałszem, może z wyjątkiem szlachetnych tokajów; wina białe znoszące dobrze upływ czasu to wyjątki;
2. Wino białe podaje się z prosto lodówki – to nieprawda, ponieważ wtedy wino jest płaskie i nie oddaje żadnych właściwości ani nosowi, ani kubkom smakowym; temperatura w lodówce ustawionej na środku podziałki to ok. 5-6°C – to za mało dla białego, bogatego wina. Tu też najlepiej odszukać na kontretykiecie sugestię producenta albo pytać obsługę winoteki. Zwykle po wyjęciu wina z lodówki trzeba chwilę odczekać, żeby temperatura odrobinę wzrosła.
Co warto wiedzieć o winie różowym – informacje ogólne:
- wino różowe powstaje z winogron ciemnych, tych samych, z których robi się wina czerwone; krótka maceracja moszczu ze skórkami daje efekt lekkiego zabarwienia wina, następnie skórki są odcedzane, a moszcz fermentuje bez skórek jak w przypadku win białych;
- kolor win różowych to równie dużo możliwości, co w przypadku win białych i czerwonych; może być bardzo jasny – łososiowy, przez pudrowy róż, soczysty lekko czerwonawy kolor po bardzo głęboko czerwony, lecz wyraźnie przejrzysty, nie dający się nigdy pomylić z czerwonym winem;
- różowe wino ma cechy win czerwonych – wyraźne aromaty ciemnych owoców, czasem wyraźną goryczkę, a jednocześnie jest dużo świeższe i łatwo gasi pragnienie – jak wina białe;
- różowe wina podaje się schłodzone, dzięki temu można je traktować jak doskonały na lato orzeźwiający trunek;
- wina różowe – szczególnie niedrogie i proste – powinny być wypite równie szybko, jak białe – 2-3 lata po butelkowaniu to absolutne maksimum możliwości.
Mity:
Wino różowe jest najczęściej półsłodkie. To najbardziej popularny mit i najbardziej nieprawdziwy. Szczególnie tyczy to tych różowych win, których kolor jest ciemnoróżowy, co oznacza, że maceracja ze skórkami trwała trochę dłużej. To oznacza, że wino różowe ma więcej cech wina czerwonego, więcej goryczki i tanin zarazem (odbierane będzie jako bardziej wytrawne niż równie młode wino białe).
